Zaburzenia odżywiania występują pod dwiema postaciami: jadłowstrętu psychicznego, czyli anoreksji (anorexia nervosa), oraz żarłoczności psychicznej, czyli bulimii (bulimia nervosa). Obydwie postacie są groźne dla zdrowia, a nawet życia chorej osoby. W tym artykule uwaga skupiać się będzie na anoreksji. Jadłowstręt psychiczny jest chorobą – jak nazwa wskazuje - psychiczną, w której występuje spaczony obraz własnego ciała. Chorzy są przekonani, że są zbyt grubi, więc stosują dietę doprowadzającą do wyniszczenia organizmu. Nie przyjmują do świadomości swego ciężkiego stanu starając się utrzymać skrajnie niską masę ciała przez stosowanie diety, zwiększenie aktywności fizycznej a także innymi metodami.
Anoreksja podobnie jak bulimia rozpoznawana jest przez psychiatrów w kategoriach diagnostycznych DSM IV jako choroba psychiczna.
Anorexia nervosa rozpoczyna się pozornie niegroźnym nastolatkowym odchudzaniem, które przez długi okres nie przyciąga uwagi otoczenia i w sposób niezauważony przyjmuje kliniczną postać samobójczego zagłodzenia się. Ciało, myśl i dusza zostają trwale uwikłane w zabiegi pomniejszające masę ciała.
Jak już wspomniałam początkowy okres anoreksji, maskowany długo utrzymującą się sprawnością psychofizyczna pozwala chorobie rozwijać się niepostrzeżenie. Dopiero wyczerpanie mechanizmów kompensujących wielomiesięczny deficyt pokarmowy odsłania chudą prawdę. W zaawansowanym etapie anoreksji osłabienie napędu psychoruchowego uniemożliwia zaangażowanie w dotychczasowe aktywności dnia codziennego. Unikanie spotkań rówieśniczych, wycofanie z ulubionych zajęć i wycofanie z obowiązków szkolnych pogłębia stan społecznej izolacji.
Niewiele kobiet podejmuje decyzje o leczeniu w początkowym okresie choroby, kiedy udaje im się opanować poczucie głodu oraz dobrowolnie korygować kształt sylwetki. W miarę postępu choroby zmniejszają się systematycznie racje pokarmowe, część produktów zostaje całkowicie wyeliminowana.
Utrata łaknienia, narastający wstręt do jedzenia oraz próby wmuszania w siebie posiłków świadczą o utracie kontroli nad jedzeniem. To właśnie miejsce wyznacza kliniczną granicę zdrowia i choroby; zaawansowanego odchudzania i anoreksji.
http://www.glodne.pl/index.php?m=3&n=2&p=0
Nie masz jeszcze konta?
Załóż je szybko, za darmo
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
