Dzień Wszystkich Świętych (łac. festum omnium sanctorum ), rzymskokatolicka uroczystość obchodzona jest od 9 wieku, 1 listopada ku pamięci i czci wszystkich zmarłych inaczej świętych.
1 listopada ludzie przychodzą na cmentarz i zapalają znicze oraz modlą się za duszę tych którzy odeszli. Święto jest obchodzone w różnych kościołach, nie tylko rzymskokatolickim, jak również wśród osób niewierzących ku czci i szacunku osób zmarłych.
Dzień Wszystkich Świętych jest dniem wolnym od pracy. Tak również było0 za czasów PRL-u jednakże w owym czasie próbowano mu nadać charakter świeci i zastąpiono nazwą Wszystkich Zmarłych. Do tego czasu utarła się ta nazwa i używana jest przez nie których ludzi.
W Polsce w ten dzień oddawano szacunek żebrakom którzy koczowali po kościołem tzw. proszalnych dziadków. Na tę okazję gospodynie domowe wypiekały małe chlebki zw. Powałkami bądź heretyczkami. Pieczona je dzień lub dwa wcześniej gdyż wierzono, że w dzień 1 listopada nie wolno rozpalać ognia dlatego, że dusze zmarłych powracały do domu a ich ulubionym miejscem
schronienia był piec. Wierzono, że domostwu których rozpali ogień grozi pożar. Pieczono tyle chlebków ile zmarło osób w domu i wręczano żebrakom gdy wierzono że ci mają kontakt z zaświatami. Proszono ich aby pomodlili się za duszę zmarłych. W niektórych regionach żebrakom dawano również kaszę i mięso. Chlebek wręczano również księdzu aby ten pomodlił się za duszę tych o których nikt nie pamięta. Wieczorami 1 listopada ludzie się zbierali w domach na modlitwie przy suto zastawionym stole,aby zmarli odwiedzających domostwa nie byli głodni. Zwyczaj „karmienia” zmarłych był już wcześniej, w historii przedchrześcijańskiej, gdy przynoszono kaszę,chleb i miód na groby. Zbierano się w kaplicach i odprawiano tzw. „dziady” gdyż wierzono że śpiewanie pieśni i „nakarmienie” zmarłych kojąco działa na duszę zmarłych.
Palono również ogień na rozstających dróg aby wskazać kierunek zmarłym jak również aby mogli się przy ogni ogrzać. Na przełomie 16 i 17 wieku zaczęto palić ogień na grobach. Dziś na mogiłach i cmentarzach płoną znicze i świeczki jako symbol pamięci o zmarłych. Składamy również ofiary tzw. wypominki, wpisując imiona zmarłych na kartkach aby cały Kościół modlił się wraz z nami za duszę tych którzy odeszli. Dzień po Wszystkich Świętych jest obchodzony Dzień Zaduszny. Jest to dzień wspomnień za zmarłych. W Kościołach odmawia się modlitwy aby zmarli dostąpili zbawienia.
