To odwieczne pytanie wszystkich uczniów przy okazji lekcji języka polskiego. Skorzystać z opracowań w Internecie czy może samemu coś skleić?
No tak, ściągnąć z „neta” jest o wiele szybciej i prościej, a tu tyle rzeczy do zrobienia. Telewizja, surfowanie po sieci, rozmowy z kolegami, zabawy, gdzie tu znaleźć czas na pisanie jakiś prac domowych, tym bardziej z lektury, której nie przeczytaliście… Jak widzimy na przykładzie naszej bohaterki…no nie mamy zbyt wiele czasu. Jednak jak mówi na wyżej umieszczonym filmiku Krzysztof Hołowczyc, słynny rajdowiec, podpisywanie pod pracami, które możemy ściągnąć z Internetu to KRADZIEŻ WŁAŚNOŚCI INTELETUALNEJ. A co to właściwie własność intelektualna? To wszystko to, co ochrania prawo autorskie, wszelkiego rodzaju znaki, nazwy firm, czy dzieła literackie w których skład może wchodzić nawet, krótkie opracowanie lektury! Prawo autorskie chroni osoby, które coś stworzyły i nakłada naprawdę ogromne sankcje (kary) na tych, którzy odważą się podpisać jako twórca, pod czymś, czego nie stworzył… To zwyczajne oszustwo i prawo w tej kwestii jest bezwzględne.
Oczywiście myślisz, że jeśli ściągniesz takie małe wypracowanie, do swojej małej pracy domowej, zadanej w swojej małej szkole, nikt się przecież nie dowie. OK! Może nie policja. Jednak uwierz mi – nauczyciele poznają na pierwszy rzut oka wypracowania pobrane z portali typu ściąga.pl. Mają wiele lat doświadczenia, są w stanie poznać nawet pojedyncze zdanie wyrwane ze ściągniętego wypracowania. Przed Tobą, twoja polonistka miała wielu uczniów, którzy wpadli na ten pomysł;) Czy zatem warto narażać się jedynką? Chyba nie chcesz siedzieć nad tym samym wypracowaniem po raz drugi. Weź przykład z bohaterki filmiku – warto było zapracować na pochwałę, stworzyć coś swojego, i oddać się zabawom PoLekcjach ;-)
Pamiętajmy, że kradzież intelektualna to również ściąganie z Internetu muzyki, filmów i innych plików! Prawo autorskie czuwa.
E.P. ®
