Opryszczka narządów płciowych jest wywoływana przez osiem rodzajów wirusa HSV( Harpes Simplex Virus). Z czego dwa najczęściej występujące to wirus opryszczki typu 2 wywołuje 95% przypadków atakując narządy płciowe i okolice odbytu oraz wirus opryszczki typu 1 wywołujący potocznie zwane „zimno” na ustach i wokół nich.
Wirus HSV może dostać się do naszego organizmu przez pocałunek, stosunki pochwowe, oralne i analne z osoba zarażoną, często nieświadomą choroby. W około 70% przypadkach do zarażenia dochodzi, kiedy u nosiciela nie są widoczne objawy. Charakterystyczny jest świąd warg sromowych łechtaczki, pochwy u kobiet a u mężczyzn napletka, żołędzi i trzonu penisa. Po około 4-7 dniach od zarażenia na skórze okolic płciowych, odbytu i pośladków pojawia się intensywne zaczerwienienie i obrzmienie oraz małe czerwone krostki, które z czasem wypełniają się przezroczystym płynem tworząc liczne często zlewające się ze sobą pęcherzyki. Pękanie pęcherzyków powoduje bolesne owrzodzenia, które po kilku dniach stają się strupami. Goją się one po 7-15 dniach. Po około 2-4 tygodniach objawy powinny ustąpić.
Wirus może przejść w stan uśpienia i utrzymywać się tak w ciele człowieka( w obrębie zwoju splotu krzyżowego) przez całe jego życie. Nie istnieje lekarstwo, które pozwoli całkowicie wyeliminować go z organizmu. W przypadku korzystnych warunków np. przy osłabieniu organizmu, po stosunkach seksualnych, opalaniu, fizycznym czy emocjonalnym stresie, podczas miesiączki wirus reaktywuje się i doprowadza do powtórnego zakażenia skóry. Na szczęście u około 40% osób nigdy nie dochodzi do kolejnego ataku. Pozostali mają 4-5 nawrotów rocznie i są one zdecydowanie mniej bolesne i lżejsze niż za pierwszym razem. Ich częstotliwość z czasem maleje. Na około 2 dni przed wystąpieniem pojawia swędzenie lub pieczenie, a owrzodzenia są tylko po jednej stronie genitaliów i trwają do tygodnia czasu. Pojawić się mogą wówczas nerwobóle krzyżowe, zmiany pęcherzykowe na pośladkach, wokół odbytnicy czy z tyłu kończyn dolnych.
Wirusy HSV są odporne na antybiotyki można jedynie stosować leczenie zachowawcze, skracając okres występowania uciążliwych dla pacjenta objawów. Jeśli byliśmy wcześniej zarażeni wirusem HSV-1, wytworzone przeciwciała znajdujące się w organizmie mogą stanowić pewną ochronę przed zakażeniem HSV-2.
Objawy towarzyszące zakażeniu to:
-powiększone węzły chłonne w okolicy pachwinowej;
-dolegliwości w czasie oddawania moczu, zaparcia;
-zaburzenia erekcji u mężczyzn;
-gorączka;
-złe samopoczucie;
-upławy z pochwy;
-przypadkach kontaktów oralnych dochodzi do zapalenia gardła.
Zarażona kobieta, będąca w ciąży koniecznie musi poinformować o chorobie ginekologa i zachować wzmożone środki ostrożności przed porodem. Występuje, bowiem duże ryzyko zarażenia noworodka, prowadzące u niego do zakażeń skóry, jamy ustnej, płuc, oczu, mózgu i innych narządów wewnętrznych, jeśli wirus dostanie się do krwi. Doprowadzić może do zmian w centralnym układzie nerwowym. W takim przypadku konieczny jest poród przez cesarskie cięcie, bowiem zakażenie w konsekwencji doprowadzić może nawet do śmierci noworodka.
Leczenie
Choroba ta nie stwarza zagrożenia życia. Jeśli ma łagodny przebieg, wystarczy zastosować kremy lub maści przeciwzapalne, miejscowe osuszanie i odkażanie( pasty cynkowe). Zmiany na narządach płciowych można zaleczać za pomocą doustnych leków przeciwwirusowych lub dożylnych leków, które łagodzą objawy choroby i wydłużają okresy między jej nawrotami.
Poza tym warto wspomóc organizm poprzez dostarczenie witamin z grupy B: B1 i B12.
Profilaktyka, czyli zapobieganie.
Najskuteczniejszym sposobem zabezpieczenia się przed chorobami przenoszonymi drogą płciowa jest abstynencja seksualna lub przestrzeganie zasad bezpiecznego seksu. Czyli współżycie z jednym stałym partnerem, który wcześniej został przebadany na obecność wirusa HSV i u którego został on wykluczony. Stosowanie prezerwatyw, środka zazwyczaj pewnego, niestety w przypadku tej choroby, nie spełni swojej roli. Kondom nie pokrywa wszystkich zainfekowanych miejsc i ich okolic przez co osoba zdrowa jest narażona na zakażenie, gdyż nie są one odpowiednio osłonięte. Zakażony powinien poinformować partnera seksualnego o swojej chorobie i zaniechać współżycia w czasie widocznych objawów.
Nie masz jeszcze konta?
Załóż je szybko, za darmo
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
